Ale & Alley (B) Sunday Evening Blues Mine Blues (Muzecafé) Heusden-Zolder (26-01-2025) reporter & photo credits: Freddie info band: Ale & Alley info organisatie: Mine Blues © Rootsville 2025

We zijn al eind januari en dus trokken we voor de eerste 'Sunday Evening Blues' richting 'Muzecafé' bij onze vrienden van 'Mine Blues'. Op de affiche staat het duo 'Ale & Alley' die hun carrière zijn begonnen als doorwinterde 'buskers'. Onze 'stammtisch' was al ingenomen door muziekliefhebster Leen die hier stilaan een prijs mag ontvangen voor haar steeds verre verplaatsingen vanuit het dorp van 'De Witte'? Mispoes, niet Zichem aan 'De Demer' maar de plaats waar het allemaal begon voor 'De Witte van Hoegaarden'.

Andere vaste tafelversieringen zijn ook de 'PR' man van 'Gevarenwinkel' en 'David Ronaldo zonder zijn 'Dice' maar met vrouwtje Lesley. De eerste watertjes? worden getapt want de meesten zijn hier nog wat onder invloed van de album release party door 'David Ronaldo & The Dice' en hun nieuwe boreling 'Six String Preacher'. Voor diegene die geen ticket hiervoor konden bemachtigen, geen nood want op zaterdag 8 maart spelen ze ten dans op de blues nacht in 'De Stegel' in Molenbeersel met daar ook op de affiche 'B.B. & The Bluesshacks' en dus niet te missen.

'Ale & Alley' dan! Dit duo bestaat uit Roeland Bierkens en Patrick Indestege die zo ook bekend staan in onze muziek scène. Niet onbekend want in 2018 schreven we er bij 'Rootsville' al '5' concert verslagen over en dus moeten ze toch wel goed zijn. 'Ale & Alley' laten de 'Bawdy Songs' van onder meer Bo Carter (1894-1967) terug to leven komen, al maakte die ook deel uit van de legendarische 'Mississippi Sheiks'. Dit alles aangevuld met andere 'oldies' uit de blues en folk belooft het dan een aangename luisterende avond te gaan worden. De presentatie vanavond ligt in de handen van opper-kompel Herman Ectors.

Roeland Bierkens AKA 'Ale' kennen we uiteraard hier ook als de gewoonlijke 'Master of Cermonies' van dienst bij 'Mine Blues' maar laat zich vanavond zo opmerken als die ene helft van ons duo. 'Ale' staat in voor de vocals en bespeelt zo ook een elektrische jazz gitaar en akoestische six string met zelfs occasioneel ook een mandoline.

Patrick Indestege AKA 'Alley' die heeft dan al wat meerdere watertjes doorzwommen in onze Belgische blues en roots wereld. Zo maakte hij ook deel uit van de vroeger 'Rhythm Bombs' en staat hij vandaag de dag in voor de bas grooves bij 'Black Cat Biscuit'. Een knuffelbare teddybeer die zich niet vlug van slag laat brengen en naast de contrabas ook nog eens die grote basdrum die we tijdens onze jeugd vooreerst leerden kennen via de fanfara of harmonie, toen ook wel de 'groskesse' genoemd. Ook banjo en kazoo hebben voor 'Alley' geen geheimen.

We zijn klaar voor hun interpretatie van de 'Bawdy songs' en andere nummers uit 100-jarige geschiedenis van de blues zoals ze deze avond zelf komen voor te stellen. Het is 'Mr. Alley' die verrassend genoeg hier A capella komt te openen met dat geweldig nummer van de Delta blues singer 'Son House' waarbij hij met diens '(Don't You Mind People) Grinning In Your Face' uit 1965.

Via 'Six Strings Down' van Jimmy Vaughan komen we zo uit bij de geboorte van de hedendaagse blues met '32-20 Blues' van godfather Robert Johnson al was het 'Skip James' die met '22-20 Blues' de inspiratie kwam te leveren voor de Robert. Destijds niet een voorbeeld om volgen van het nummer. 'Ants In My Pants' is niet een 'Dirty Blues' wat we zouden kunnen denken maar van origine een kinderliedje al bracht James Brown in 1971 ook het 'Funky' en dansbare 'I Got Ants In My Pants (And I Want To Dance)' uit, wat er hier uiteraard niets toe doet LOL.

Nog enkele nummers over drugs zoals 'Cocaine Habbit Blues' en het 'vaudeville' nummer 'Willie The Weeper' al werd één van de kompels hier enkel high van 'Orval'. Ik had het al op de setlist zijn staan en dus waren mijn verwachtingen hoog gespannen toen 'Ale & Alley' het prachtige 'I Hope I Don't Fall In Love With You' van Tom Waits uit de boxen lieten galmen. Een beauty van die geniale songsmid uit zijn debuutplaat 'Closing Time' van 1973.

Nog even teruggaan in het blues arsenaal met 'I Can't Be Satisfied' van McKinley Morganfield AKA Muddy Waters uen zo bevinden we ons in de late 40-tigere jaren. 'Ontroerend is ook het door hen gebrachte 'I'll Do Anything For Love' en ik kan me vergissen maar met 'Am I Wrong' is het voor deze 'Ale & Alley' dan tijd voor de toepasselijke 'pause for the cause'...

Bij het begin van het tweede gedeelte wordt er door sommigen onder ons de neus even opgehaald maar de fout lag helemaal in het nummer 'What's That Smell Like Fish', eentje van de Amerikaanse blues muzikant 'Blind Boy Fuller'. Een blues nummer uit de 'Piedmont Blues' legacy van 1947. Aangenaam om luisteren is steeds weer 'France Blues'. Een nummer uit de 'Early American Black Music Scène' van de 20- en 30-tiger jaren, als ik met niet vergis ;-)

'My Hometown' dan en zo was ik nog even in de roes van de 'Six String Preacher' release van David Ronaldo maar het betrof hier het nummer van de Ierse half-god uit Ballyshannon, zijnde Rory Gallagher, en dus was een mandoline noodzakelijk. 'Nervous' is dan weer een nummer over een minder bespraakte medemens en met '(Lookin For) The Heart Of Saturday Night' was ik weerom in de zevende hemel. Luister ook maar eens naar de jazzy versie van Madeleine Peyroux. Ook 'Something in The Water' van Pokey LaFarge was niet et versmaden.

We deinen zo ook richting einde van de passage van 'Ale & Alley' hier op deze 'Sunday Evening Blues' maar niet zonder ook nog even eentje te brengen van 'Bo Carter' met 'Banana In Your Fruitbasket' om bij de dames hier rode oortjes te doen ontstaan. 'Knock Knock' geen oud bluesje maar een nummer van 'Doghouse Sam & His Magnatones' waarvoor deze 'Ale & Alley' al menigmaal het voorprogramma hebben voor verzorgt.

Onder lichte dwang van Herman kregen we nog een bisnummer en met 'My Pencil Won't Write' zitten we zo ook nog bij de 'Bawdy Songs' van 'Bo Carter'. Op 23 februari is hier de tweede 'Sunday Evening Blues' van 2025 met niemand minder dan 'Pete Vastenavondt & Band' en diens beklijvende klankkleur. Be there!